Baletnice. Prawie idealna wydawnictwa Znak to druga część książki, której akcja rozgrywa się w elitarnej szkole baletu w Paryżu. W pierwszej części poznajemy trzy przyjaciółki mieszkające w tym samym pokoju w internacie, ponieważ jest to szkoła w której uczniowie są z całego kraju: Constance, Zoye i Maye. Są to uczennice pierwszego roku. Constance to perfekcjonistka, bardzo punktualna, przygotowana, wyróżniająca się na tle innych dziewcząt z roku. Zoya to najmłodsza pierwszoklasistka, młodsza o kilka lat od pozostałych dziewcząt. Natomiast Maya jest bardzo sympatyczną dziewczynką pochodzącą z małej miejscowości. W czasie roku szkolnego paczka powiększa się o kolejne trzy osoby: dziewczynkę i dwóch chłopców.
Jak sam tytuł sugeruje, w tej części główną bohaterką będzie perfekcyjna Constance, która tak bardzo przejmuje się byciem idealną, że zapomina o najważniejszej rzeczy w tańcu, czyli o przyjemności. Dążenie do perfekcji zaczyna ją bardzo stresować i odbiera radość z tańca. Sytuacja staje się na tyle poważna, że przez stres nasza młoda baletnica, podczas corocznej prezentacji umiejętności, która odbywa się w Operze Garniera przed rodziną, traci na chwilę przytomność i upada. Od tej chwili Constance zmienia się nie do poznania. Dziewczynka przestaje tańczyć, nie odrabia prac domowych, pyskuje nauczycielom, a nawet rzuca w nauczycielkę tańca bombą wodną. Czy Constance pozostanie w szkole tańca? Czy zrozumie co najbardziej liczy się w tańcu i co ma z tym wspólnego starsza koleżanka Mila oraz taniec współczesny?
Baletnice. Prawie idealna wydawnictwa Znak to kolejna część z serii Baletnice, która i tym razem mnie nie zawiodła. Pierwszą część przeczytałam jednym tchem i nie mogłam doczekać się kontynuacji przygód młodych bohaterów kochających taniec. Książka napisana jest bardzo lekkim, przystępnym językiem, akcja wciąga młodego czytelnika, oraz co najważniejsze przekazuje bardzo ważne treści. W życiu jest wiele takich Constance, które dążą do ideału, chcą być najlepsze lub najlepsi, czują presję otoczenia, lub wydaje im się, że jak nie będą we wszystkim pierwsi to rodzice nie będą z nich dumni, nie będą ich kochali. Taka presja prowadzi do depresji, stresu, którego w pewnym momencie nie są w stanie udźwignąć, tak jak się stało w przypadku naszej bohaterki.
Prawie idealna to lekcja dla dzieci i ich rodziców, że najważniejsza w życiu jest pasja, radość z tego co się robi, a nie dążenie do ideału, perfekcjonizmu, dlatego jest to lektura, którą warto przeczytać.