Świat ludzkich emocji, przeżyć i myśli oraz wynikające z nich zachowania, formy relacji z innymi osobami, a także codzienne samopoczucie poszczególnych jednostek to skomplikowana i wielopoziomowa przestrzeń, nad której zrozumieniem pracowały, pracują i będą pracować rzesze specjalistów z różnych dziedzin. To kim jest i jak się zachowuje dana osoba stanowi niejednoznaczną i niekiedy zaskakującą w swych sprzecznościach pochodną od rozmaitych przeżyć danej osoby, bowiem świat nigdy nie był, nie jest i nigdy nie będzie czarno – biały. Świetnie ukazują ten fakt młodym czytelnikom książki Niesforne Ziarenko oraz Wzorowe Jajo, które z dozą subtelnego poczucia humoru i pomocą sympatycznych, urokliwych bohaterów poruszają poważną tematykę ludzkich emocji, uczuć, jak również niepisanych obyczajów oraz relacji z innymi oraz samym sobą.
Jest to krótka, składająca się z bardzo małej ilości tekstu oraz wielu obrazków, ale przepełniona ważną treścią opowieść o ziarenku słonecznika, które nie odnajduje się w społeczeństwie, nie przestrzega obyczajów, podstawowych zasad savoir vivre’u, a więc przykładowo często się spóźnia, wpycha się do kolejki, kłamie i przekręca różne fakty, przez co spotyka się z odrzuceniem przez innych ludzi, jest obgadywane za plecami i chodź dobrze zdaje sobie z tego sprawę, to nie reaguje na niemiłe przytyki.
Zachowanie Ziarenka i wynikająca z tego alienacja społeczna okazują się mieć jednak głębsze podłoże psychologiczne, niż po prostu naturalna niesforność Ziarenka, a jest nim trauma pochodząca z początku życia bohatera, którą czytelnik może poznać i próbować zrozumieć, w czym pomaga bardzo intymna, osobista narracja pierwszoosobowa, dająca dokładny wgląd w myśli i przeżycia Ziarna. Książka stanowi przystępne, napisane prostym językiem i wzbogacone ogromnymi ilustracjami przedstawienie problemu alienacji społecznej, trudności jednostki w dostosowaniu się do życia w społeczeństwie, wynikające z trudnych przeżyć z dzieciństwa, jest też pocieszeniem, pokazuje bowiem że żaden stan nie musi trwać wiecznie i możliwe, choć trudne i czasochłonne, jest odmienienie swoich zachowań, nie zawsze ma ono pozytywne skutki, nie zawsze wszystko się udaje, ale zdecydowanie zawsze warto próbować.
Jajo jest przeciwieństwem Ziarenka z poprzedniego opowiadania chyba w każdej możliwej kategorii, jest kulturalne, zna obyczaje, savoir vivre to dla niego oczywista sprawa, pomaga wszystkim, którzy pomocy potrzebują, ponadto dobrze odnajduje się w społeczeństwie… zaraz, zaraz, wcale to nie jest taka oczywista kwestia, a jajo wcale nie musi być tak bardzo odmienne od ziarenka, jego życie wcale nie musi być takie idealne. Mieszka ono bowiem w jajczarce przepełnionej psotnymi jajkami, które nieustannie dokazują wszędzie i naraz we wszystkich możliwych dziedzinach życia, a główny bohater tak intensywnie próbuje naprawiać wyrządzone przez nie szkody, tuszować ich przewinienia, że aż zapomina o swoim własnym dobrostanie, podupada przez to na zdrowiu, co niezwykle obrazowo i dosadnie przedstawia pęknięta skorupka przemęczonego Jajka.
